صنایع تولیدات سلولزی

تولید سود سوزآور مایع

مایع سود سوزآور که به عنوان محلول سود سـوزآور نیز شناخته می شود، از رقیق کردن سود پرک با آب تولید می شود. این امکان ذخیره سازی، حمل و نقل و کاربرد سود سوزآور را در فرآیندهای مختلف صنعتی فراهم می کند.

بـسته بندی کاستیک سودا یا سود سوزآور

سود مایع معمولاً در ظروفی مانند درام‌های پلاستیکی، ظروف فله‌ای میانی (IBC) یا کامیون‌های تانکر بـسته‌بندی می‌شود، بـسته به مقداری که حمل می‌شود یا ذخیره می‌شود. ظـروف بـه گـونـه ای طـراحی شـده کـه در برابر خـورنده مایع مقاومت کرده و ازنشت یا ریـختن آن جلوگیری می کند.

ذخیره سازی و حمل و نقل

هنگام ذخیره یا حمل سود سوزآورمایع، اطمینان از تهویه مناسب برای جلوگیری از تجمع بخارهای خطرناک ضروری است.

بسیارمهم است کـه ظروف را بـسته نگه دارید تا خطر نشت به حداقل برسد.

برای اطمینان و ایـمنی پرسنـل درگیربـاید اقـدامات احتیاطی کافی برای برچسب زدن و جابجایی رعایت شـود.

تولید سود پرک

برای تولید سود پرک، شکل مایع هیدروکسید سدیم غلیظ و سپس جامد می شود. این فرآیند شامل تبخیر آب از محلول هیدروکسید سدیم مایع و در نتیجه یک محلول غلیظ می شود. سپس محلول غلیظ سرد می شود و باعث تشکیل این محصول می شود.

بسته بندی سود پرک

سود پرک معمولاً در کیسه‌های پلاستیکی بادوام یا درام بسته‌بندی می‌شوند تا از رطوبت و عوامل خارجی که می‌توانند بر کیفیت آن‌ها تأثیر بگذارند، محافظت کنند. بـسته بندی برای جلوگیری و اطمینان از حمل و نقل ایمن در حین ذخیـره سازی و حمل و نقل طراحی شـده است.

ذخیره سازی

هنگام ذخیره یا حمل سود سوزآورجامد یا مایع، اطمینان از تهویه مناسب برای جلوگیری از تجمع بخارهای خطرناک ضروری است.

بسیارمهم است کـه ظروف را بـسته نگه دارید تا خطر نشت به حداقل برسد.

برای اطمینان و ایـمنی پرسنـل درگیربـاید اقـدامات احتیاطی کافی برای برچسب زدن و جابجایی رعایت شـود.

نتیجه گیری

سود سوزآورسابقه ای طولانی داشته و قرن هاست که به اشکال مختلف مورد استفاده قرارگرفته است . اهمیت آن در صنایعی مانند صنایع شیمیایی، تولید خمیر و کاغذ، نساجی و تصفیه آب را نمی توان نادیده گرفت. از تمیز کردن تا تولید، سود سوزآور نقش مهمی در فرآیندهای بی‌شماری ایفا می‌کند.

بایوساید (میکروب کش ) DST794

بایوساید (میکروب کش ) DST794 یکی از عوامل رایج در صنعت کاغذ، کلر است. ترکیبات کلر مانند دی اکسید کلر و هیپوکلریت ها در کنترل رشد میکروبی روی سطوح کاغذ موثر هستند. این عوامل بایوساید با ایجاد اختلال در دیواره سلولی و غشای میکروارگانیسم ها عمل می کنند که منجر به تخریب آنها می شود. بایوسیدهای مبتنی بر کلر به دلیل خواص ضد میکروبی وسیع الطیف، مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن، محبوب هستند.

یکی دیگر از عوامل بایوساید مهم مورد استفاده در صنعت کاغذ، ترکیبات آمونیوم چهارتایی (QACs) است.

این ترکیبات حاوی اتم های نیتروژن با بار مثبت هستند که می توانند به غشای سلولی میکروارگانیسم ها با بار منفی متصل

شوند و باعث لیز سلولی و مرگ شوند.

QAC ها به دلیل سمیت و پایداری کم تـرجیح داده مـی شوند، اما در برابر انواع خـاصی از میکروارگانیسم ها در مـقایسه با

بایوسیادهای مبتنی بر کلر کمتر موثر هستند.

علاوه بر کلر و QACs، سایر عوامل بیوسید مورد استفاده در صنعت کاغذ شامل اسیدهای آلی مانند اسید سوربیک و اسید

بنزوئیک و بیوسیادهای معدنی مانند نانوذرات نقره هستند.

اسیدهای آلی با ایجاد اختلال در فرآیندهای متابولیک در میکروارگانیسم‌ها عمل می‌کنند در حالی که نانوذرات نقره یون‌های

نقره را آزاد می‌کنند که برای طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها سمی هستند.

بایوسیاد (میکروب کش) چیست :

بایوساید (میکروب کش) در صنعت کاغذ نقش مهمی در جامعه ما ایفا می کند و انواع مختلفی از محصولات کاغذی را در اختیار ما قرار می دهد. با این حال، این صنعت در جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها بر روی سطوح کاغذی با چالش قابل توجهی مواجه است. برای رفع این مشکل، معمولاً از عوامل بایوساید در صنعت کاغذ استفاده می شود.

1) میکروب کش DST794

عوامل بایوساید مواد شیمیایی هستند که برای از بین بردن یا مهار رشد میکروارگانیسم ها از جمله باکتری ها، قارچ ها و

جلبک ها طراحی شده اند.

در این مقاله، انواع مختلف عوامل بایوساید (میکروب کش) مورد استفاده در صنعت کاغذ، عملکرد آنها و تأثیر آنها بر محیط زیست و

سلامت انسان را بررسی خواهیم کرد.

انواع:

یکی از عوامل بایوساید (میکروب کش) رایج در صنعت کاغذ، کلر است. ترکیبات کلر مانند دی اکسید کلر و هیپوکلریت ها در کنترل رشد میکروبی روی سطوح کاغذ موثر هستند. این عوامل بایوساید با ایجاد اختلال در دیواره سلولی و غشای میکروارگانیسم ها عمل می کنند که منجر به تخریب آنها می شود. بایوسیدهای مبتنی بر کلر به دلیل خواص ضد میکروبی وسیع الطیف، مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن، محبوب هستند.

یکی دیگر از عوامل بایوساید مهم مورد استفاده در صنعت کاغذ، ترکیبات آمونیوم چهارتایی (QACs) است.

این ترکیبات حاوی اتم های نیتروژن با بار مثبت هستند که می توانند به غشای سلولی میکروارگانیسم ها با بار منفی متصل

شوند و باعث لیز سلولی و مرگ شوند.

QAC ها به دلیل سمیت و پایداری کم تـرجیح داده مـی شوند، اما در برابر انواع خـاصی از میکروارگانیسم ها در مـقایسه با

بایوسیادهای مبتنی بر کلر کمتر موثر هستند.

علاوه بر کلر و QACs، سایر عوامل بیوسید مورد استفاده در صنعت کاغذ شامل اسیدهای آلی مانند اسید سوربیک و اسید

بنزوئیک و بیوسیادهای معدنی مانند نانوذرات نقره هستند.

اسیدهای آلی با ایجاد اختلال در فرآیندهای متابولیک در میکروارگانیسم‌ها عمل می‌کنند در حالی که نانوذرات نقره یون‌های

نقره را آزاد می‌کنند که برای طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها سمی هستند.

عملکرد:

عملکرد اولیه عوامل بایوساید (میکروب کش) در صنعت کاغذ، جلوگیری از رشد میکروبی است که می تواند منجر به تغییر رنگ کاغذ، بو،

آسیب فیزیکی و انتشار ترکیبات سمی شود.

رشد میکروبی روی سطوح کاغذ می تواند در مراحل مختلف فرآیند تولید کاغذ از جمله ذخیره سازی، حمل و نقل و استفاده رخ دهد.

عوامل بایوساید (میکروب کش) به کاغذ اضافه می شوند یا به عنوان پوشش برای مهار رشد میکروبی و حفظ کیفیت و زیبایی محصولات کاغذی اعمال می شوند.

نگرانی های زیست محیطی:

علیرغم مزایای آنها، استفاده از عوامل بایوساید در صنعت کاغذ باعث ایجاد نگرانی های زیست محیطی می شود.

این مواد شیمیایی می توانند اثرات منفی بر روی اکوسیستم های آبی داشته باشند زمانی که زباله های کاغذی حاوی

بایوسیدها به بدنه های آبی تخلیه می شوند.

عوامل بایوساید می توانند در محیط انباشته شوند و به ماهی ها، دوزیستان و دیگر موجودات آبزی آسیب برسانند.

علاوه بر این انتشار میکروارگانیسم‌های مقاوم به بیوساید در محیط ممکن است منجر به ظهور سویه‌های مقاوم به

آنتی‌بیوتیک شود که تهدیدی برای سلامت انسان است.

برای کاهش این نگرانی های زیست محیطی، اتخاذ شیوه های پایدار برای صنعت کاغذ ضروری است. این شامل استفاده از عوامل زیست کش جایگزین و کمتر سمی مانند ترکیبات ضد میکروبی طبیعی مشتق شـده از گیاهان یا میکروب ها مـی شود. علاوه بر این، اجرای فرآیندهای موثر تصفیه فاضلاب می تواند به حذف یا کاهش غلظت عوامل بیوساید قبل از تخلیه آب در محیط کمک کند.

نتیجه:

در نتیجه، عوامل زیست کش با جلوگیری از رشد میکروبی روی سطوح کاغذ، نقش مهمی در صنعت کاغذ بازی می کنند. استفاده از عوامل بایوساید مانند کلر، ترکیبات آمونیوم چهارتایی و اسیدهای آلی به حفظ کیفیت و یکپارچگی محصولات کاغذی کمک می کند.

با این حال استفاده از آنها نگرانی های زیست محیطی را در مورد تأثیر آنها بر اکوسیستم های آبی و ظهور بالقوه میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک ایجاد می کند.

بنابراین صنعت کاغذ بـاید یافتن جایگزین‌های پایدارواجرای تصفیه فاضلاب مناسب را در اولویت قرار دهـد تا اثرات منفی زیست‌محیطی و بهداشتی مرتبط با استفاده از عوامل زیست‌کش را به حداقل بـرساند.

کواگولانت DST454

کواگولانت DST454 نوع دیگری از کواگولانتها پلیمرهای کاتیونی هستند. برخلاف کواگولانتهای معدنی مانند آلوم و کلرید آهن، پلیمرهای کاتیونی ترکیبات آلی هستند.

آنها بارهای مثبت قوی از خود نشان می دهند و با اتصال ذرات بار منفی معلق در مایع کار می کنند.

پلیمرهای کاتیونی اغلب در تصفیه فاضلاب و فرآیندهای آبگیری لجن استفاده می شوند.

آنها در بی ثبات کردن و تجمع ذرات ریز که به راحتی توسط کواگولانتهای سنتی حذف نمی شوند، موثر هستند.

کواگولانتها ترکیبات شیمیایی هستند که فرآیند انعقاد را تقویت می کنند. آنها با بی ثبات کردن ذرات معلق در مایع کار می کنند و باعث تجمع آنها و تشکیل موجودات بزرگتر می شوند. این پدیده در تصفیه آب قابل توجه است، جایی که کواگولانتها برای حذف ناخالصی ها، مانند جامدات معلق و عوامل بیماری زا، از منابع آب آلوده استفاده می شوند. با اتصال به این آلاینده ها، کواگولانتها توده های جامدی را تشکیل می دهند که می توانند به راحتی از طریق روش های ته نشینی یا فیلتراسیون از آب جدا شوند.

سافتنر (نرم کننده):

سافتنر (نرم کننده ها) جزء لاینفک صنعت تولید کاغذ هستند. این عوامل مواد شیمیایی هستند که در طی فرآیند تولید برای بهبود انعطاف پذیری و نرمی محصولات کاغذی اضافه می شوند. با وجود اینکه تقریباً با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، نرم کننده ها نقش مهمی در افزایش کیفیت و احساس کلی کاغذ دارند.

1) نرم کننده DST250

چگونه کار می کند:

در صنعت تولید کاغذ، مواد نرم کننده عمدتاً برای بهبود خواص لمسی کاغذ استفاده می شود. با افزایش ویژگی های اتصال فیبر به فیبر، نرم کننده ها انعطاف و صافی کاغذ را افزایش می دهند. این منجر به بافت نرم‌تر می‌شود و لمس کاغذ را دلپذیرتر می‌کند. نرم‌کننده‌ها همچنین سفتی الیاف را کاهش مـی‌دهند و باعث مـی‌شوند کاغذ انعطاف‌پذیرتر شـده و تا کردن یا دستکاری آن آسان‌تر شـود.

یکی از اصلی ترین انواع نرم کننده های مورد استفاده در صنعت کاغذ سازی، روان کننده ها هستند. این مواد اصطکاک و مقاومت بین الیاف کاغذ را کاهش می‌دهند و باعث می‌شوند که آن‌ها به راحتی بر روی یکدیگر سر بخورند. این ویژگی به ویژه برای ماشین‌های کاغذ پرسرعت مهم است، جایی که به حداقل رساندن اصطکاک برای حفظ نرخ تولید کارآمد بسیار مهم است. روان کننده ها همچنین از چسبیدن الیاف به یکدیگر جلوگیری می کنند و از بروز شکستگی های تار می کاهند و تولید کاغذ صاف را تضمین می کنند.

جنبه های دیگر:

علاوه بر این، نرم کننده ها می توانند قابلیت چاپ محصولات کاغذی را بهبود بخشند. با کاهش ناهمواری سطح، این عوامل یکنواختی سطح کاغذ را افزایش می دهند و امکان چسبندگی بهتر جوهر را فراهم می کنند. این منجر به چاپ های واضح تر و زنده تر می شود و به جذابیت کلی کاغذ کمک می کند. عوامل نرم کننده همچنین جذب جوهر در کاغذ را افزایش می دهند و از لکه دار شدن یا خونریزی چاپ جلوگیری می کنند و کیفیت محصول نهایی را بهبود می بخشند.

به غیر از افزایش خواص لمسی و قابلیت چاپ، عوامل نرم کننده می توانند مقاومت در برابر رطوبت را نیز برای کاغذ ایجاد کنند. این عوامل یک مانع آبگریز بر روی سطح کاغذ ایـجاد مـی کنند و از نـفوذ آب یا مایعات دیگر و آسیب رساندن به الیاف جلوگیری می کنند. این امر به ویژه برای کاربردهایی که کاغذ بـاید در برابر رطوبت مقاومت کند، مانند بـسته بندی یا چاپ لیبل، بسیار مهم است. نرم کننده ها با محافظت از کاغذ در برابر مسائل مربوط به رطوبت مانند تاب برداشتن، چروک شدن یا خراب شدن، دوام و ماندگاری کاغذ را بهبود می بخشند.

نتیجه:

عوامل نرم کننده اجزای حیاتی صنعت تولید کاغذ هستند. آنها نقش مهمی در بهبود انعطاف پذیری، صافی و قابلیت چاپ محصولات کاغذی دارند. نرم‌کننده‌ها با کاهش اصطکاک و سفتی، تجربه لمسی استفاده از کاغذ را افزایش می‌دهند و نرم‌تر شدن و کار با آن را آسان‌تر می‌کنند. عوامل نرم کننده همچنین کیفیت چاپ و دوام کاغذ را بهبود می بخشد، چاپ های واضح تر و پر جنب و جوش تر و همچنین مقاومت در برابر رطوبت را فراهم می کند. ترکیب مواد نرم کننده در فرآیند تولید کاغذ منجر به تولید محصولات کاغذی با کیفیت بالا، زیبایی شناختی و بادوام می شود که نیازهای کاربردهای مختلف را برآورده می کند.

فلوکلانت های کاتیونی تعریف:

فلوکلانت های کاتیونی نوعی ترکیب شیمیایی است که معمولاً در فرآیندهای تصفیه آب استفاده می شود. این به دلیل توانایی آن در حذف موثر ذرات معلق و آلاینده ها از مایعات، مانند فاضلاب، با تشکیل ذرات بزرگتر و سنگین تر شناخته شده است. این فرآیند که به عنوان لخته سازی  Flocculation شناخته می شود، امکان جداسازی و فیلتراسیون آسان این ذرات را فراهم می کند و در نتیجه آب تمیزتر و شفاف تری به دست می آید.

یکی از ویژگی های کلیدی فلوکولانت های کاتیونی بار مثبت آنهاست. این ترکیبات حاوی یون‌های با بار مثبت یا کاتیون‌ها هستند که به سمت ذرات با بار منفی در آب جذب می‌شوند. با خنثی کردن این بارها از طریق جاذبه الکترواستاتیکی، فلوکولانتهای کاتیونی باعث بی‌ثباتی و جمع شدن ذرات می‌شوند. لخته‌هایی که تشکیل می‌شوند بزرگ‌تر و سنگین‌تر از ذرات منفرد هستند و از طریق ته‌نشینی، شناورسازی یا فیلتر کردن راحت‌تر از آب خارج می‌شوند.

کاربردها:

فلوکولانت های کاتیونی کاربردهای گسترده ای در صنایع مختلف پیدا می کنند. آنها معمولا در تصفیه خانه های آب شهری برای تصفیه آب آشامیدنی و در تاسیسات تصفیه فاضلاب برای حذف آلاینده ها استفاده می شوند. همچنین در صنایعی مانند معدن، تولید کاغذ و پروسه  های شیمیایی استفاده می شوند، جایی که مقادیر زیادی آب مصرف می شود و قبل از تخلیه نیاز به تصفیه دارد. علاوه بر این، فلوکولانت های کاتیونی در تصفیه روان آب‌های طوفانی و در شفاف‌سازی آب‌های فرآیند صنعتی استفاده می‌شوند.

جنبه های محیط زیستی:

با این حال، توجه به این نکته ضروری است که استفاده از فلوکولانت های کاتیونی باید به دقت تنظیم و بهینه شود. استفاده بیش از حد یا دوز نادرست از این مواد شیمیایی می تواند منجر به مسائلی مانند تشکیل رسوب بیش از حد شود که می تواند منجر به مسدود شدن فیلترها یا تداخل در فرآیندهای پایین دستی شود. علاوه بر این، فلوکولانت های کاتیونی در صورتی که بدون تصفیه مناسب در بسترهای آبی رها شوند، ممکن است اثرات زیست‌محیطی منفی داشته باشند. بنابراین، پیروی از دستورالعمل‌های توصیه‌شده و استفاده از سیستم‌های نظارت و کنترل مؤثر برای اطمینان از استفاده مؤثر و مسئولانه از فلوکولانت های فوق در فرآیندهای تصفیه آب بسیار مهم است.

فلوکولانت تعریف :

فلوکولانت به ماده ای اطلاق می شود که معمولاً در صنایع و فرآیندهای تصفیه آب برای ترویج تجمع یا جمع شدن ذرات ریز معلق در یک مایع استفاده می شود. این اصطلاح از کلمه لاتین “floccus” به معنای گله ای از پشم یا دسته کوچک الیاف گرفته شده است. درست مانند نحوه چسبیدن پشم یا الیاف به یکدیگر برای تشکیل گله، فلوکولانت ها اتصال ذرات کوچک را برای تشکیل توده های بزرگتر تسهیل می کنند، که سپس می توانند به راحتی از مایع جدا شوند.

1) فلــوکولانت آنیونی

2) فلوکولانت کاتیونی

عملکرد:

عملکرد اولیه این مواد بهبود کارایی فرآیندهای جداسازی جامد از مایع است. به عنوان مثال، در تصفیه آب، فلوکولانت ها اغلب برای شفاف‌سازی و تصفیه آب با حذف آلاینده‌ها و ذرات معلق اضافه می‌شوند. با تجمع ذرات در توده‌های بزرگتر و متراکم‌تر، فـلوکولانت ها رسوب یا فیلتراسیون را آسان‌تر می‌کنند و سرعت حذف ناخالصی‌ها از مایع را افزایش می‌دهند.

انواع مختلفی از آن وجود دارد که شامل ترکیبات آلی و غیر آلی می شود. برخی از فلوکـولانت ها آلی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند پلی آکریل آمید و صمغ گوار هستند که پلیمرهایی هستند که قادر به ایجاد پیوندهای قوی بین ذرات هستند. از سوی دیگر، فلـوکولانت ها غیر آلی می‌توانند شامل موادی مانند سولفات آلومینیوم یا کلرید آهن باشند. انتخاب فـلوکولانت به عواملی مانند نوع و اندازه ذرات مورد نظر برای حذف، سطح pH مایع و نتیجه مطلوب فرآیند لخته سازی بستگی دارد.

کاربردها:

به طور کلی، این محصول نقش مهمی در صنایع مختلف و روش های تصفیه آب ایفا می کند. با تسهیل تجمع ذرات معلق در توده های بزرگتر، به حذف موثر ناخالصی ها کمک می کند و مایعات تمیزتر و شفاف تری را ممکن می سازد. با پیشرفت تکنولوژی، توسعه لخته‌سازهای جدید و مؤثرتر برای افزایش کارایی و اثربخشی فرآیندهای جداسازی جامد-مایع در زمینه‌های مختلف حیاتی است.