کواگولانت

کواگولانت تعریف:

کواگولانت در صنایع مختلف از جمله تصفیه آب، تولید مواد غذایی و داروسازی نقش حیاتی دارند. این مواد برای القای انعقاد، فرآیندی که از طریق آن ذرات یا مواد پراکنده در یک مایع به هم می رسند و توده های بزرگتر یا توده های جامد را تشکیل می دهند، استفاده می شود. کواگولانتها به جداسازی ناخالصی ها از مایعات و تسهیل حذف آنها کمک می کنند. این مقاله در مورد معنای کواگولانت انواع مختلف موجود بحث خواهد کرد.

1) کواگولانت DST454

کواگولانتها ترکیبات شیمیایی هستند که فرآیند انعقاد را تقویت می کنند. آنها با بی ثبات کردن ذرات معلق در مایع کار می کنند و باعث تجمع آنها و تشکیل موجودات بزرگتر می شوند. این پدیده در تصفیه آب قابل توجه است، جایی که کواگولانتها برای حذف ناخالصی ها، مانند جامدات معلق و عوامل بیماری زا، از منابع آب آلوده استفاده می شوند. با اتصال به این آلاینده ها، کواگولانتها توده های جامدی را تشکیل می دهند که می توانند به راحتی از طریق روش های ته نشینی یا فیلتراسیون از آب جدا شوند.

انواع کواگولانت:

انواع مختلفی از کواگولانتها در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از مواد کواگولانترایج سولفات آلومینیوم است که به نام آلوم نیز شناخته می شود. زاج به دلیل کارایی بالا در حذف جامدات معلق به طور گسترده در تصفیه آب استفاده می شود. این ماده با خنثی کردن بارهای الکتریکی ذرات از طریق یک واکنش شیمیایی عمل می کند و باعث می شود آنها جمع شوند و واحدهای بزرگتری را تشکیل دهند که به راحتی می توان آنها را فیلتر کرد. یکی دیگر از مواد کواگولانت که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد، کلرید آهن است. این ترکیب به دلیل توانایی آن در حذف فلزات سنگین و فسفات ها در تصفیه فاضلاب و فاضلاب صنعتی بسیار مفید است.

نوع دیگری از کواگولانتها پلیمرهای کاتیونی هستند. برخلاف کواگولانتهای معدنی مانند آلوم و کلرید آهن، پلیمرهای کاتیونی ترکیبات آلی هستند. آنها بارهای مثبت قوی از خود نشان می دهند و با اتصال ذرات بار منفی معلق در مایع کار می کنند. پلیمرهای کاتیونی اغلب در تصفیه فاضلاب و فرآیندهای آبگیری لجن استفاده می شوند. آنها در بی ثبات کردن و تجمع ذرات ریز که به راحتی توسط کواگولانتهای سنتی حذف نمی شوند، موثر هستند.

کواگولانت های طبیعی:

علاوه بر این، کواگولانتهای طبیعی به دلیل خواص سازگار با محیط زیست، محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. این کواگولانت ها از مواد طبیعی مانند گیاهان، دانه ها یا ریشه ها به دست می آیند. نمونه‌هایی از کواگولانت های طبیعی شامل کیتوزان، تانن‌ها و دانه‌های مورینگا اولیفرا هستند. کواگولانت های طبیعی زیست تخریب پذیر، غیر سمی و برای کاربردهای خاصی مانند تصفیه آب آشامیدنی در مناطق روستایی با دسترسی محدود به مواد شیمیایی رایج، مناسب تر هستند.